Dzisiaj kolejna część wpisów, które bardzo lubicie. Tak, ślub! O czym ja będę pisała po ślubie?!
Polskie zwyczaje zna każdy, chociaż różnią się one pomiędzy województwami. U mnie, na Podkarpaciu nikt nigdy nie słyszał o zbieraniu na wózek, trzaskaniu ani o płaceniu za dedykację piosenek. Przyjęło się za to u nas żegnać gości plackami a czasami i wódką. Ale dzisiaj nie o polskich zwyczajach a o tych bardziej egzotycznych, światowych.
W Anglii dobrze jest mieć na weselu... kominiarza. Już od czasów króla Jerzego III uważa się, że taki człowiek przynosi szczęście młodemu małżeństwu a jak wiadomo – szczęścia nigdy zbyt wiele. U mnie niestety żadnego kominiarza wśród gości nie będzie, ale w styczniu jak co roku będą chodzić panowie i sprawdzać czy czad się nie ulatnia, to może jednego z nich zaproszę na wesele. Wiecie, tak na wszelki wypadek.
W tym deszczowym kraju znanym zwyczajem jest to, że na przyjęciu weselnym każdy... sam kupuje sobie alkohol. U nas prawdopodobnie by to nie przeszło i połowa rodziny wyzwałaby mnie od skner i biedoty. Ba, gdybym sama była gościem na takim weselu to bym się burzyła!
W Niemczech, podobnie jak w niektórych rejonach Polski, obywa się tłuczenie porcelany i ceramiki, które ma przynieść młodym szczęście i przegonić złe duchy. W ogóle z tego co czytałam, to tam wiele się robi po to, żeby duchy odganiać.
Jeśli data ślubu pokrywa się z momentem, gdy ubywa księżyca na niebie, to może to świadczyć, że z czasem będzie i ubywało szczęścia małżeńskiego. Muszę sprawdzić jak to będzie u nas.
Im więcej kwiatów na ślubie i weselu tym lepiej będzie później z płodnością, ponieważ kwiaty przyciągają boginię, która za czasów pogańskich się tymi sprawami zajmowała.
Przenieśmy się do kraju bardziej egzotycznego. Peru. Tam Młodzi nie muszą martwić się o winietki i dekoracje stołów, ponieważ stołów po prostu... brak. Goście mają do dyspozycji krzesła i ławki postawione pod ścianą, żeby było jak najwięcej miejsca do tańczenia. Pojęcia nie mam jak wygląda obiad w takich warunkach i jak się przy nim nie ubrudzić, bo mi się to zdarza nawet w asyście porządnego, stabilnego stolika. Wesele zazwyczaj dzieli się na dwie części – oficjalną, podczas której się przemawia i goście zapewne czują się jak na apelu w szkole oraz części mniej oficjalnej, na której się tańczy, śpiewa i pije piwo. Z tego co wyczytałam, znanym zwyczajem było picie go z jednego kubka. Pomyślcie tylko, 130 gości weselnych i jeden, jedyny kubek z piwem. Przypomina mi to kolejkę jaka stała do magicznego napoju w Astreixie i Obelixie a ja w tej sytuacji byłabym Obelixem, który chce się wepchać ciągle na początek kolejki.
Bardzo podoba mi się zwyczaj kenijski, gdzie pan młody musi na miesiąc przed ślubem nosić ubrania swojej wybranki, żeby zrozumiał jak ciężko jest być kobietą. Ah, stringi, szpilki, miniówka i w miasto, kochanie!
W Chinach zaślubiny zaczynają się już od poranka, kiedy to pan młody i jego przyjaciele idą do domu młódki i wręczają jej rodzinie prezent – podoba mi się to! Sama panna młoda po kąpieli, przed wyjściem z domu na chwilę czasu na symboliczne opłakanie utratę panieństwa. Problematyczną dla mnie kwestią jest w tym względzie makijaż, bo podczas opłakiwania może spłynąć i nici z pięknej prezentacji.
W Meksyku to chciałybyście brać ślub – po pierwsze, panna młoda otrzymuje tam aż dwa pierścionki zaręczynowe i trzy bukiety ślubne. Po co oszczędzać! Jeśli młodzi nie mają zbyt dużo pieniędzy to wybiera się tam tak zwanych „padrinos” od różnych rzeczy, które należy opłacić. Padrinos od obrączek kupują obrączki, padrinos od lokalu opłacają lokal... kto chce być moim padrinos? Wystawię pamiątkowy dyplom!
Żeby przynieść sobie dodatkowe szczęście, panna młoda powinna przyszyć do bielizny trzy tasiemki, każdą w innym kolorze, które reprezentują: tasiemka żółta jedzenie, tasiemka niebieska pieniądze a tasiemka czerwona namiętność.
Na weselu krawat młodego i podwiązka młodej są cięte na kawałki a później sprzedawane wśród gości na licytacji. Wiecie, żeby wzmocnić budżet świeżo upieczonych małżonków.
Wróćmy na nasze europejskie podwórko. Na Litwie podczas ślubu młodzi i świadkowie cały czas stoją. Trochę niewygodnie, szczególnie gdy nogi się trzęsą ze stresu. Po zaślubinach panna młoda jest przenoszona przez … most. Nigdy tam nie byłam, ale z kontekstu rozumiem, że na Litwie mają dużo mostów.
Na weselu pełno jest tak zwanych „fałszywych gości” czyli przebierańców, którzy zajmują najważniejsze miejsca na sali – jak na przykład te należące do młodych i ich świadków – i trzeba ich przekupić słodyczami i alkoholem, żeby miejsce odstąpili. I powiedzcie mi, na co winietki?
A wy znacie jakieś ciekawe tradycje związane z ślubami w różnych krajach? I najważniejsze – chcecie kolejną część?
