Stało się. A może lepiej zabrzmi – wykonało się. Mam lat 25 i spędziłam dwadzieścia minut przed lustrem w poszukiwaniu pierwszych zmarszczek. Na razie brak, ale mam obawy, że cholery pojawią się w ciągu kilku godzin.
Uwielbiam wszelakie internetowe poradniki. Nie wiem kto je pisze i pod wpływem jakich środków odurzających się znajduje, ale zawsze mnie śmieszą, bawią i sprawiają, że mam o czym pisać na blogu. Tym razem trafiłam na stronę, gdzie znajdowały się porady, jak przypodobać się swojemu własnemu mężowi. Po ich przeczytaniu leżałam i wpatrywałam się w sufit, bo uświadomiłam sobie na jaki zły los narażę mojego Łukasza, nie będąc taką żoną. Jak zwykle w tego typu wpisach proszę o przymrużenie oczu.
Jeśli zabłądzi podczas wspólnej jazdy samochodem, nie narzekaj, tylko znajdź pozytywną stronę sytuacji: "Jaka ładna droga!"– to nic, że dzieci w fotelikach zanoszą się od płaczu, Ty masz bolący okres i potrzebujesz iść od łazienki, w samochodzie jest jak w średnio nagrzanym piekarniku a Twoje kochanie uparcie odmawia włączenia nawigacji, bo to takie niemęskie! Podziwiaj widoki, może przez przypadek dojedziecie do granicy z Niemcami i pojedziecie na niespodziewane i spontaniczne wakacje!
Kiedy zapomni ci przynieść coś, o co prosiłaś, powiedz: "Nie szkodzi, przyniesiesz następnym razem"– na przykład tampony. Pampersy dla dziecka. Ważne dokumenty potrzebne na już. Nieważne, świat poczeka!
Jeśli nie chce czegoś dla ciebie zrobić, nie obrażaj się, ale poproś go o to kiedy indziej– czyli będzie bolała mnie głowa, poproszę mężczyznę o podanie mi tabletki, on nie będzie chciał tego zrobić, to machnę radośnie ręką i poproszę, żeby zrobił to w następny czwartek, jak będzie miał czas!
Jeśli jest zmęczony, zaakceptuj to– jeśli ja będę zmęczona i nie przywitam go ciepłym obiadem, to on też to zaakceptuje?
Ugotuj mu coś, co uwielbia -a, czyli w tych radach nie ma możliwości, żebym ja, jako kobieta była zmęczona.
Jeśli wcale nie gotujesz, ugotuj mu cokolwiek. Będzie miał się czym chwalić w pracy– na przykład rozwolnieniem żołądka, jeżeli ugotuję coś niezjadliwego. Albo ugotuję mu wodę, zostawiając pole do popisu.
Doceniaj wszystko, co dla ciebie robi i mów mu o tym– rzucił dla Ciebie wieloletnią kochankę, wspaniały człowiek… Przyjaciółki oszaleją z zazdrości!
Pochwal go, gdy z własnej inicjatywy pozmywał naczynia – toż to prawie tak, jakby postanowił oddać mi własną nerkę. Poświęcenie na miarę beatyfikacji.
Nie bądź zła na niego, gdy zgubi klucze– a kiedy znajdą je złodzieje, wejdą do waszego domu i zabiorą wszystko co macie, po prostu to przyjmij na klatę. I ugotuj mu coś dobrego, o ile nie ukradli wam garnków.
Nie dbaj o dzieci kosztem męża– dzieciaczki, dzisiaj na obiad same ziemniaki, mięsko zje tatuś, bo tatuś jest zmęczony po pracy…
Jeśli mąż lubi wątróbkę, to kup mu ją także, a nie tylko dla pieska– a jeżeli piesek nie lubi wątróbki?
Na imieniny nie kupuj mu znowu skarpet– kobieto, wyjdź w końcu poza schemat. Kup bokserki.
Narzędzi też mu nie kupuj, bo on wie lepiej, jakie potrzebuje– i po co się babo pchasz w męski świat? Dorota Szelągowska chyba nie została poinformowana przez ten poradnik, że mężczyzna zawsze lepiej się zna na narzędziach.
Nie przedkładaj obowiązków domowych nad wasze spotkanie sam na sam– to jednak mam nie robić tej wątróbki?
Uszanuj ważne dla niego przyzwyczajenia– jeżeli lubi więzić w piwnicy kobiety, to mu na to pozwól, do cholery!
Nie wydawaj pieniędzy… nie licząc ich!– zażycz sobie kalkulatora pod choinkę, przestań rachować na liczydle!
Doceń to, że bez szemrania po raz trzeci poszedł dzisiaj do sklepu –przecież Ty mogłabyś mu kupić nie to piwo, które trzeba.
Nie narzekaj bez przerwy i nie krytykuj wszystkiego– krytykuj co dziesiąte zachowanie męża, wtedy będzie mu lżej.
Jeśli zaprosił cię do beznadziejnej restauracji lub na koszmarne przedstawienie, wyraź swoje uczucia w sposób delikatny– „kochanie, uważam, że zabranie mnie do restauracji, w której leżą zwłoki jakiegoś człowieka a ryż jest niedogotowany, nie było zbyt dobrym pomysłem. Ale za to sztuka o tym, jak zdradzać żonę, była świetna!”
Nie potępiaj jego metod wychowawczych, rozmawiaj z nim na ten temat– albo najlepiej porozmawiaj z nauczycielami o tym, że wasze dziecko nie jest małym zabójcą, tylko po prostu ojciec uczy go, jak bronić się przed oprychami i dlatego chodzi wszędzie z nożem.
Nie rób z siebie niewolnicy, on nie oczekuje, abyś spełniała wszystkie jego zachcianki– no odniosłam inne wrażenie czytając te wszystkie rady.
Podsumowując, kobieto. Naucz się i zapamiętaj, że jesteś po to, żeby chwalić, karmić i nie przeszkadzać swojemu mężowi w życiu. Jego potrzeby są nadrzędne a Ty, dzieci, pies i kot możecie grzać się jedynie w cieple jego wspaniałości i zaradności. Chwal go, ilekroć zrobi cokolwiek, dobrego czy złego, inaczej Wasz związek nie będzie miał przyszłości. Nigdy, przenigdy go nie krytykuj, nawet jeśli postanowi, że wasza dwuletnia córka może już sama wyjść do sklepu po mleko dla siebie. On uczy ja odpowiedzialności, a Ty tego nie rozumiesz. Zważaj na słowa i bez pretensji przyjmuj go takim, jakim jest. No, może tylko naucz go, że takie poradniki to bzdura totalna.
